Werken van 9 tot 3 voor moeders met schoolgaande kinderen

Gastpost van Het Moederfront.

‘Working nine to five, what a way to make a living!‘ zong Dolly Parton in de gelijknamige film.

Maar wat als je zou kunnen werken van 9 tot 3? Dan zou je werkdag aansluiten op de schooldag van je kinderen. Ideaal! Toch?

Het is een bekend pleidooi. Daarbij wordt graag met een beschuldigende vinger gewezen naar het Nederlandse schoolsysteem, met haar vermaledijde vrije woensdagmiddag.

Maar zo simpel is het niet. Want naast die vrije woensdagmiddag zijn er twee veel grotere boosdoeners die de combinatie betaald werk en gezin moeilijk maken. En dat zijn:

1. Studiedagen
2. Ouderparticipatie

Studiedagen

In de vorige eeuw zagen alle schoolweken er hetzelfde uit. Uitzonderingen waren er alleen rondom officiële feestdagen. Meestal stond de hele week dezelfde leerkracht voor de klas, en ouders werden alleen op school verwacht voor een rapportbespreking. Van het fenomeen studiedagen was geen sprake.

Maar anno 2013 vormen studiedagen één van de grootste obstakels voor ouders die baan en gezin combineren. Ze komen altijd op een slecht moment, en leiden tot ingewikkelde logistieke puzzels.

Ouderparticipatie

Ooit was de Meester, de hoofdletter zegt het al, een figuur die respect en ontzag inboezemde. Hij bestierde de klas, en als ouders mocht je één keer per jaar komen om te horen hoe het met Pietje of Jantje ging. Ouderparticipatie bleef beperkt tot de kinderen netjes gekleed en welopgevoed, en met een goed ontbijt in de maag naar school sturen. Anno 2013 wordt veel meer van ouders verwacht. Ze worden ingezet als leesouder, oversteekouder, zitten in feestcommissies, regelen Pietenochtenden en controleren op luizen. Zie dat maar eens te combineren met je baan van 9 tot 3.

Een natuurlijk gevolg van ouderparticipatie is dat ouders zich meer met het onderwijs gaan bemoeien. En daar krijgen leerkrachten dan weer studiedagen voor. Daar leren ze hoe ze moeten omgaan met ‘moeilijke’ ouders. Je kunt nu eenmaal niet het paard van Troje binnenhalen, zonder de gevolgen.

Pleidooi voor ‘gewoon weer gaan lesgeven’

Het is een bekende boektitel: ‘En als we nou weer eens gewoon gingen opvoeden’. Wij kijken uit naar de variant: ‘En wat als we nou weer eens gewoon gingen lesgeven.’ Zonder studiedagen, zonder ouderparticipatie en zonder alle onrust die alle excursies, projecten en uitstapjes met zich meebrengen.

Als scholen echt van 9 tot 3 gaan werken, dan kunnen ouders dat ook.