9tot3 Vacaturebank Werktijden in overleg flexibel in tijd en plaats
DEN HAAG – Kinderen zijn voor vrouwen geen doorslaggevende reden om in deeltijd te werken. Ook vrouwen zonder kinderen zijn veelal niet te porren voor een voltijdbaan. Dat blijkt uit een onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) dat vandaag wordt gepresenteerd.
De meeste vrouwen willen maximaal drie dagen per week werken. Minister Plasterk en voorzitter van de Taskforce Deeltijdplus, Pia Dijkstra, zouden graag zien dat vrouwen ambitieuzer zijn in hun werk. De meeste vrouwen willen maximaal drie dagen per week werken (20 tot 27 uur). Vrouwen met kleinere banen zijn wel bereid iets langer door te gaan, maar alleen als dat te combineren is met hun privéleven.
Vrouwen die langer willen werken, denken daarbij aan zo’n vijf uur per week. Als vrouwen inderdaad meer uren per week gaan draaien, zou het personeelstekort door de vergrijzing zijn opgelost.
‘Leuk werk’ is ook belangrijk voor vrouwen. „Maar leuker werk komt niet naar je toe,” zegt Pia Dijkstra, voorzitter van de door het kabinet ingestelde Taskforce Deeltijdplus. „Vaak leidt meer uren werken tot leuker werk. Vrouwen die in een kleine baan blijven hangen, worden vaak door hun baas over het hoofd gezien.”
Dijkstra en minister Ronald Plasterk (Emancipatie) zijn geschrokken van het onderzoek. Nederland is traditioneler dan veel mensen vaak denken, stellen zij in een interview met deze krant. In de meeste gezinnen heeft de man nog steeds een fulltimebaan en de vrouw een klein baantje. Vrouwen zien hun inkomen slechts als ‘extraatje’ en niet als wezenlijk onderdeel van het gezinsinkomen.
Volgens Plasterk en Dijkstra moeten werkgevers hun best doen werk en privé van hun personeel beter te combineren. De werknemers zelf moeten worden aangesproken op hun keuzes. Nu wordt nog te gemakkelijk voor het traditionele kostwinnersmodel gekozen.
Ook het SCP concludeert dat in zijn rapport. De heersende cultuur vormt een belangrijke beperking voor vrouwen om te gaan werken. Het is in Nederland nog vanzelfsprekend dat de vrouw zich aanpast en niet de man, wanneer er bijvoorbeeld kinderen komen.
